PEER CORRECTION, CZYLI KILKA SŁÓW O SPRAWDZANIU KOLEŻEŃSKIM

 

Czy zgadzasz się z tym, że uczniowie mogą uczyć się od siebie wzajemnie? Chyba nikt nie ma co do tego wątpliwości. Sam pamiętam, że jako uczeń często pomagałem swoim kolegom z angielski, a ja otrzymywałem pomoc, choćby z matematyki. A co sądzicie o peer correction, czyli sprawdzaniu koleżeńskim lub sprawdzaniu rówieśniczym?

Sprawdzanie koleżeńskie jest uznaną formą pracy z uczniem, stosowaną w licznych systemach edukacyjnych. Polega na tym, że uczniowie sprawdzają i oceniają sobie nawzajem różne aktywności edukacyjne: wszelkie formy pisemne, wypracowania, wypowiedzi ustne, prezentacje, zaangażowanie w realizację projektu. Celem absolutnie nie jest wzajemne wytykanie sobie błędów i wyszydzanie, lecz wspólna nauka poprzez analizę mocnych i słabszych stron swojej pracy.

Bardzo dobrym zadaniem dla ósmoklasistów jest wzajemne sprawdzanie i punktowanie krótkich form pisemnych. Po napisaniu prac uczniowie wymieniają się swoimi wypracowaniami (można to zrobić całkowicie anonimowo), sprawdzają poprawność nowo powstałego tekstu i przydzielają punkty za treść, spójność i logiczność, zakres środków językowych i poprawność językową. Uczniowie sami decydują, jak oceniają realizację poszczególnych elementów formy: czy autor tekstu odniósł się do danej kwestii w sposób niezadowalający, czy odniósł się w sposób właściwy, a może odniósł się i rozwinął.

Innym sposobem jest wyświetlenie wybranego wypracowania (np. maturalnego) i wspólna analiza treści, formy bogactwa językowego i poprawności. Musimy jednak pamiętać, żeby zrobić to w taki sposób, aby nie urazić czyichś uczuć.

Być może bardziej konserwatywne koleżanki z pracy, przyzwyczajone do bardziej tradycyjnych form sprawdzania wiedzy i umiejętności uczniów oraz oceniania, nie będą Wam przychylne za stosowanie tej metody („Ale jak to? Uczeń ma oceniać ucznia???”). Mimo to starajcie się wprowadzać peer correction na lekcjach języków obcych, bo to bardzo korzystne narzędzie edukacyjne, sprzyjające pracy i nauce.