POKÓJ NAUCZYCIELSKI

 

Dla wielu praca nauczyciela to przede wszystkim nieomal permanentne wakacje, przerywane krótkimi okresami pracy, nie kończące się wycieczki i coroczne powtarzanie uczniom tych samych treści (no bo przecież program się zmienia, ale angielski, niemiecki, czy matematyka pozostają bez zmian). Produkcja „Pokój nauczycielski” w reżyserii Ilkera Cataka – niemiecki kandydat do Oscara dla Najlepszego Filmu Międzynarodowego – pokazuje, że rzeczywistość pracy w szkole nie jest aż tak prosta i kolorowa.

Carla Nowak (fantastyczna Leonie Benesch) – młoda niemiecka nauczycielka polskiego pochodzenia pracuje w szkole podstawowej. Uczy wychowania fizycznego i matematyki. Praca nie jest łatwa, uczniowie nie zawsze słuchają nauczycieli i, jak to w szkole, nie zawsze stosują się do ich zaleceń. Większym problemem jest jednak seria kradzieży, która dotyka także nauczycieli. Kiedy podejrzenie pada na Alego, jednego z chłopców z wychowawczej klasy Carli, młoda i nadal pełna ideałów nauczycielka postanawia baczniej przyjrzeć się sprawie. Kiedy udaje jej się ustalić prawdziwego, zaskakującego sprawcę kradzieży, sytuacja zaczyna wymykać się spod kontroli, a Carla zostaje poddana ostracyzmowi i sama staje się ofiarą.

Choć „Pokój nauczycielski” to typowe kino zaangażowane społecznie, film ogląda się jak prawdziwy, doskonały thriller. Twórcy filmu kreują szczególną, niezwykłą atmosferę, czekamy, do czego mogą posunąć się uczniowie, nauczyciele i inni pracownicy szkoły w zaistniałej sytuacji. Leonie Benesch jako Carla tworzy naprawdę zapadającą w pamięć kreację (nominacja do Europejskiej Nagrody Filmowej dla najlepszej europejskiej aktorki). Ciężko obserwuje się jej próby walki o godność i sprawiedliwość, na szczęście nie pozostaje w tej walce zupełnie sama. Genialne role tworzą też młodzi aktorzy, głównie Leonard Stettnisch jako Oskar Kuhn.

 „Pokój nauczycielski” to bardzo prawdziwy film, który powinni zobaczyć wszyscy nauczyciele, uczniowie i rodzice, bo pokazuje szkołę taką, jaka rzeczywiście jest – jako miejsce pełne różnych osobowości, osób zaangażowanych i zniechęconych, zwycięzców i przegranych. Filmowy nauczyciel nie pracuje tylko kilku godzin, potem pieczołowicie ocenia testy, ale przede wszystkim przynosi do domu swoje problemy zawodowe, myśli o uczniach, stara się rozwiązać ich problemy, także te osobiste, bo chce im po prostu pomóc i mu / jej na nich zależy. Zachęcam do obejrzenia filmu Cataka, bo oscarowa nominacja nie jest tu dziełem przypadku.    

„Pokój nauczycielski” był ostatnią tegoroczną propozycją Filmowej Akademii Nauczyciela. Chciałbym bardzo gorąco podziękować twórczyniom projektu – Pani Małgorzacie Gasik z MSCDN Wydział w Płocku oraz Pani Joannie Zarzyckiej (Nove Kino Przedwiośnie) za realizację tego świetnego programu, za coraz ciekawsze pozycje filmowe prezentowane w projekcie, za ciągłe inspiracje i promocję kina wśród uczniów i nauczycieli. Dziękujemy, że możemy być częścią tej szczególnej edukacyjnej inicjatywy i życzymy, aby kolejny rok Filmowej Akademii Nauczyciela okazał się jeszcze bardziej udany.