„TONIA” W FILMOWEJ AKADEMII NAUCZYCIELA

 

We wczorajszej odsłonie Filmowej Akademii Nauczyciela mogliśmy obejrzeć mądry i wzruszający film Marcina Bortkiewicza „Tonia”. To poruszająca polska produkcja, która skłoni do refleksji zarówno ucznia, jak i nauczyciela.

 Tytułowa główna bohaterka (w tej roli fantastyczna, debiutująca na ekranie Marianna Ame) to rezolutna 11-letnia dziewczynka, której mama nie żyje. Tonia mieszka z babcią świetna rola Małgorzaty Zajączkowskiej) oraz tatą (coraz popularniejszy Adam Bobik). Chociaż mężczyzna nadużywa alkoholu, między dzieckiem a ojcem istnieje bardzo silna więź, zatem nikogo nie zaskakuje rozpaczliwa reakcja Toni na wieść, że ojciec zamierza podjąć pracę zarobkową za granicą. Do czego gotowa będzie posunąć się 11-latka, aby utrzymać ojca przy sobie?

„Tonia” to film ciekawy i bardzo dobrze zagrany. Marianna Ome pokazuje na ekranie mnóstwo zaangażowania i talentu. Najistotniejsza jest jednak poruszona przez Marcina Bortkiewicza problematyka społeczna filmu. „Tonia” dotyka wielu współczesnych problemów: ubóstwa, samotnego rodzicielstwa (także wśród mężczyzn), uzależnień oraz emigracji zarobkowej. Choć tatko (jak dziewczynka go pieszczotliwie nazywa) nie jest do końca zdolny zapewnić Toni godnych warunków życia, córka i tak bezgranicznie go kocha i nie jest w sanie zaakceptować jego wyjazdu. Twórcy filmu podają te kwestie w sposób delikatny, nienachalny, nie epatują dramatem, dlatego „Tonia” jest bardzo dobrą propozycją na seans rodzinny i szkolny. W bardzo realistyczny sposób ukazana jest również atmosfera małomiasteczkowa i prowincjonalna, w miejscu, gdzie wszyscy wszystkich znają i wszyscy o wszystkich wszystko wiedzą.

„Tonia” to kolejna cenna i ważna pozycja przedstawiona w ramach Filmowej Akademii Nauczyciela. To przede wszystkim gotowy materiał na zajęcia z wychowawcą – pogadankę, rozmowę na temat, jak potoczą się losy Toni, omówienie głównych problemów filmu oraz próba znalezienia ich rozwiązania. Ta polska produkcja daje także nam, nauczycielom języków obcych, możliwość zaaranżowania lekcji – może to być pisanie recenzji lub streszczenia filmu, opisu Toni z uwzględnieniem wyglądu zewnętrznego i cech charakteru, opowiadanie dotyczące losów Toni (w formie ustnej lub pisemnej), a ze starszymi uczniami – dyskusja na temat problemów społecznych uwidocznionych w filmie. Wykorzystując nowoczesne technologie, uczniowie mogą także nagrywać krótkie scenki z filmu w języku obcym.

Kino daje nauczycielowi języka obcego ogromne możliwości uatrakcyjnienia procesu dydaktycznego, dlatego – jako zagorzały kinoman i stały uczestnik Filmowej Akademii Nauczyciela – zachęcam wszystkich do jak najczęstszych wizyt w kinie z uczniami i wykorzystania filmu do realizacji podstawy programowej.