Szukaj mnie … cierpliwie dzień po dniu…

Pamiętacie „Kogel Mogel”? I cudną piosenkę Edyty Gepert? Kaśka Solska w poszukiwaniu sensu w życiu, przygody i perypetie prowincjuszki ze wsi w wielkomiejskim świecie i kojący głos Edyty Gepert przypominają mi beztroskie czasy „młodzieńczości” (młoda jestem wciąż, więc nie będę pisać młodości 😉)

Ja też szukam…, ale nie sensu życia (ten już dawno znalazłam😉). Szukam coraz to nowszych sposobów na to, jak zachęcić dzieciaków do nauki lub raczej, jak ich nie zniechęcić. Wszyscy wiemy, że Ci z dużą dozą automotywacji zawsze są chętni, dobrze zorganizowani i można na nich zawsze liczyć. Ale niewielu takich w klasie mamy. Ci przeciętni i ci trochę mniej przeciętni potrzebują aprobaty, zachęcania, a już na pewno nie potrzebują złych ocen. Ocenianie zawsze było i nadal jest jednym z najtrudniejszych aspektów pracy nauczyciela. Uwzględniając potrzeby i możliwości uczniów musimy zwrócić uwagę przede wszystkim na ich mocne strony, skoncentrować się na tym, co potrafią, a nie na tym, z czym mają problem.

Przecież nie musimy ciągle robić kartkówek i testów, aby ocenić umiejętności naszych uczniów. Oczywiście każdy przedmiot ma swoją własną specyfikę nauczania, dlatego też nie będę się „wymądrzać”, a podam przykładowe sposoby oceniania, które stosuje na lekcji.

Ostatnio bardzo dobrym rozwiązaniem są miniprojekty edukacyjne. Na początku każdego rozdziału ustalamy z grupą, jakie treści i umiejętności powinni opanować oraz w jaki sposób ich wiedza i umiejętności będą sprawdzane, np. z rozdziału o zdrowiu uczeń (zamiast typowej klasówki) ma do wyboru następujące opcje:

- wykonanie prezentacji multimedialnej lub plakatu na temat zdrowego stylu życia (oczywiście na poziomie językowym odpowiadającym danej grupie);

- stworzenie animacji lub filmiku z dialogami „u lekarza” lub/i „w aptece” lub odegranie dialogów na żywo;

- opis własnego trybu życia (co jesz, jaki sport uprawiasz, jak dbasz o zdrowie itp.);

- praca z tekstem pisanym (ćwiczenia do tekstu, rozmowa na podstawie tekstu).

Uczniowie mogą opracować wybraną formę w parach lub zespołach trzyosobowych lub samodzielnie (jeśli wolą pracować sami). Oczywiście są również ustalone kryteria oceniania tych prac. Uczniowie tworzą bardzo ciekawe i różnorodne projekty, rozwijając przy tym nie tylko kompetencje językowe, ale także kompetencje cyfrowe, społeczne i interpersonalne.

Zachęcam wszystkich do takich sposobów oceniania uczniów, wszak klasówka i ocena nie musi się kojarzyć jedynie z typowym testem i czerwonym długopisem.

Przykład takiego projektu powyżej, udostępniony za zgodą autorów 😉